Het Nationale Park ‘Tre Cime di Lavaredo’ in de Dolomieten staat bekend om de iconische Drei Zinnen torens. Maar het is ook een park met een indrukwekkende geschiedenis, oergezellige berghutten, prachtige landschappen en, niet verwonderlijk, bijzonder avontuurlijke wandelingen.
Jelle Canipel liep er de ‘Sentiero 101’ of de Via Alpini Nr.101, gemarkeerd met plaatjes en stenen voorzien van nummer 101 en de bekende rood/witte kleuren. Een spectaculaire route die niet voor iedereen is weggelegd. Hij deelt zijn avontuur en toont ons ongelooflijke beelden. Voor wie durft wordt dit ongetwijfeld een plek op je bucketlist…
Onderweg op de Sentiero 101
Jelle vertrok met twee vrienden vanaf de parking bij Rifugio Italo Lunelli op 1568m. Direct volgde een korte maar steile wandeling richting Rifugio Antonio Berti op 1950m waar hij de eerste overnachting had geboekt.
Een avond vol gezelligheid, lekker eten en een prachtige zonsondergang als voorbereiding op het echte avontuur. Jelle vertelt:
Indrukwekkende rotswanden en namen als gedichten
‘De volgende dag vertrokken we vroeg en klommen verder naar Passo della Sentinella (2717m). Hier boven aangekomen mochten we voor de eerste keer onze via-ferrata-setjes (klettersteig) aandoen en starten aan de mooie Alpinisteig met bruggetjes, ladders en kabels langs indrukwekkende rotswanden. Je ziet hier op deze afgelegen plek overblijfselen van stellingen uit de eerste wereldoorlog. We vervolgen via de in de rotsen uitgehakte weg Strada Degli Alpine uit de eerste wereldoorlog. De uitzichten, onder andere op de 3094m hoge Zwölferkofel, zijn prachtig voordat we aan het middageten beginnen. Het is nog niet gedaan met het avontuur want de bekende rotsspleet Cengia della Salvezza volgt nog. Vervolgens zetten we onze wandeling verder richting de Rifugio Comici Zsigmondy op 2235m waar we wederom genieten van een gezellige avond.
De Drei Zinnen
Zicht op de Drei Zinnen
De volgende dag staat de top van de Monte Paterno (ons hoogste punt op 2746m) op het menu. Deze berg geeft een onvergetelijk uitzicht op de befaamde Drei Zinnen. Ook hier is het indrukwekkend wandelen met via ferrata’s langs oude stellingen uit WOI. Ongelooflijk om te zien hoe de militairen toen hier moesten overleven.
We eten op de top van Monte Paterno en genieten van uitzicht.
Via een mooie afdaling langs de rotswand en een tunnel bereiken we de bekende Drei Zinnenhütte (2438 meter). Het is hier iets drukker omdat het een grotere berghut is. Maar het eten en de sfeer is er weer geweldig.
Berghutten op magische plaatsen
Tijd om af te dalen
De volgende dag maken we een lange tocht en lopen het dal in richting van het bergdorp Moos. We drinken onderweg nog iets bij de Talschlusshütte en nemen dan een korte berglift richting de beroemde Rotwand van Moos. In de volgende berghut, de Rifugio Lunelli overnachten we nog een laatste nacht.’
Jelle Canipel heeft een eigen website waar hij zijn avontuurlijke ervaringen deelt. Tijdens zijn wandelingen zoekt hij het avontuur op waarbij er niets gaat boven een prachtige zonsondergang (of opkomst) in een spectaculaire omgeving. Jelle organiseert ook wandelreizen van verschillende niveaus. Kijk eens op zijn website Gloryus of zijn Facebook-pagina.
Meer wandel- en fietsinspiratie over Italië op ECKTIV
Uhh, linksaf of rechtsaf?
Klimmen met een via ferrata
Spectaculaire doorgangen
Tja, geef eens een goede reden om nog door te lopen.
